Prawo opisujące emisję promieniowania elektromagnetycznego przez ciało doskonale czarne będące w równowadze termodynamicznej znajdujące się w danej temperaturze.
14 grudnia 1900 Max Planck przedstawił uzasadnienie
wzoru przedstawionego 19 października 1900 roku i będącego poprawioną wersją wzoru Wiena.
Poprawka Plancka polegała na odjęciu od mianownika ułamka liczby 1.
W uzasadnieniu Planck przyjął, że oscylatory wytwarzające promieniowanie cieplne mogą przyjmować tylko pewne wybrane stany energetyczne,
a emitowane przez nie promieniowanie może być wysyłane tylko określonymi porcjami.